ध्यानीमनी नसताना,
कधीतरी कुणीतरी गाणं ऐकवतं,
फलक, गुजारिश आणि चांद असलेलं,
अथपासून इतिपर्यंत गुलजार.
टाकतं तिरपा कटाक्ष तेजतर्रार...
जीव उगाचच कातर-कासावीस झालेला असताना,
थांबता थांबत नाही पावसाची संततधार.
ध्यानीमनी नसताना,
सळसळत येतात कुठूनसे कवितांचे जहरी सर्प...
सरता सरत नाहीत ठसठसत्या रात्री -
काळ्यानिळ्या, गप्पगार.
No comments:
Post a Comment