मनगटाच्या आतल्या नाजूक बाजूला असलेल्या,
दिसे न दिसेश्या तिळासारखा,
एखादाच सवयीचा, झिजून मृदावलेला शब्द.
प्रेडिक्टेबल चिडचिड,
कोपरावरच्या ओबडधोबड खळीसारखी.
एखाद्या सर्कसपटूच्या सराईतपणे,
मान वळवता वळवता अचूक फेकलेला,
तिरका कटाक्ष धारदार.
वा,
बर्फाच्या पिसासारखं,
नजरेस पडता पडताच वितळून जाणारं हसू जिवणीच्या कोपऱ्यातलं.
काळोखातही बोटांनी अचूक गिरवता यावेत,
अशा प्रदेशांचे हे अंतहीन पसरलेले नकाशे.
कुठवर आवरून बांधून ठेवशील,
सांग.