चेहरा

चेहरा हसरा निष्काळजी बॅडास ठेवण्यासाठी लागणाऱ्या ताकदीचा शेवटचा कणही आटून गेलेला असताना,

आरशात बघून डोळ्याला डोळा भिडवण्याची ताकद जिथून कुठून पैदा करतात,

त्या इंद्रियाचा शोध लागला,

की हळूहळू परतीचा प्रवास सुरू होतो. 

मग दिसायला लागतात 

पुढे आलेले हात,

पाठीवरच्या थापा,

वाऱ्यावरून वाहत आलेले दाणेदार सूर,

कुठकुठल्या दूरवरच्या खिडक्यांमधल्या शांतपणे तेवणाऱ्या दिव्यांची सोबत.

मग होत जातो चेहरा आपोआप हसरा, निष्काळजी, बॅडास.