कोवळेसे ऊन,
मोतियाची आभा,
असण्याचे सुख,
अपुरेसे.
रोखलेला श्वास,
खिळलेले डोळे,
बोट घेई वेध,
भविष्याचा.
पसरला पंख,
मारला की सूर,
तरंगता क्षण,
मासोळीचा.
भाळलेले चित्त,
डोळ्यातसे स्वप्न,
सुखाचा ठणका,
हवाहवा.
बुडो आले बिंब,
केशरीशी आभा,
गाभ्यातली बोच,
कुणासाठी?
आसमंता यावी,
आताचीच गुंगी,
उद्यासाठी काही,
उरो नये.
No comments:
Post a Comment