शुक्रवारच्या संध्याकाळी फुलून आलेल्या थेटरासारखे चमकतात तुझे डोळे.
माथ्यावरच्या गेंदेदार रत्नखचित झुंबराखाली पडलेल्या चमकत्या, सळसळत्या सोनेरी शलाकेसारखी एकच तिरीप,
बाकी सगळा जिवंत झुळझुळणारा अंधार
थेटरातल्या गजबजीला मौनात खोलवर खेचून नेणारा.
शुक्रवारच्या संध्याकाळीनं धावत सुटावं उतारावरून कमालीच्या खेळकर मुडात
सुसाट,
खिदळत,
उत्कटपणे,
आणि विरघळत जावं
शनिवारचा हलकासा वास असलेल्या निवांत काळ्याभोर रात्रीत,
तशी भिडते तुझ्या नजरेला नजर.
पडते ठिणगी.
वीकान्ताची लाही हाहा म्हणता फुलते
शनिवार सकाळच्या दमदार उन्हाच्या पावलागणिक.
रविवार चढत जातो प्रहराप्रहरानं.
No comments:
Post a Comment