अजुनी या शहरात
लहानग्याच्या तहानेच्या गप्पा ऐकून आपली पाणपिशवी सहज पुढे करतं कुणी समजुतीनं.
अजुनी भिकारणींचा वैभवशाली इतिहास ठाऊक असलेले पानवाले नांदतात,
वळचणीला ठेवलेली डबलरोटी सुपूर्त करतात तिला मुक्यानंच,
आणि अबोलपणे मान हलवत गिऱ्हाइकाकडे वळतात.
भुकेल्या पोटी एकट्यानंच जेवणाऱ्या कुणाकुणाच्या पुढ्यात,
न आदळता प्रेमानं जेवण वाढतात वेटर्स,
टिपेच्या आमिषाविनाही.
अजुनी आपापसांत मांडवली करत तुंबलेली रहदारी हाकतात,
आपापल्या वाहनांवरून पायउतार होणारे चाकरमान्ये,
हाकारे-पिटारे, विनवण्या-दटावण्या, बाबा-पुता करतात,
रहदारीसकट पांगून चौकातून होत्याचे नव्हते होत जातात निमिषार्धात अजुनी.
अजुनी या शहरात थोडी माणसं नांदतात.
